Bijzonder weekje..

Na met drie man het hele weekend ziek te zijn geweest, waar de voedselvergiftiging toch waarschijnlijk een parasiet bleek te zijn, heb ik maandag met mijn zieke hoofd de boodschappen voor de komende week weer gedaan.

Op dinsdag gingen Gerda en ik voor de eerste keer naar Mama Muslim toe. Vorige week was zij bij ons gekomen, maar doordat de reis haar twee uur had gekost en de prikkels Muslim allemaal teveel werden hebben we afgesproken dat we per week bekijken wat we kunnen betekenen. Het is dus de bedoeling om iedere week bij mama Muslim langs te gaan, om excercise te doen met Muslim. Mama Muslim woont in Fuoni, wat op zich niet bijster ver van Chukwani is. In principe is dit met de Dala Dala prima te doen, maar hier komt bij dat het daarna echt een pokkeneind lopen is naar hun huis. Daarom hebben we Saleh meegevraagd. We hebben Mama Muslim onderweg opgepikt bij het Mental Hospital in Mwanakwerekwe, waar alle kinderen met een beperking geregistreerd worden en de medicatie wekelijks op moeten halen. Muslim krijgt anti epileptica, dus moeder moet wekelijks daar naartoe om de nieuwe weekvoorraad op te halen. Ze was deze dinsdag om 5u vertrokken om op de afgesproken tijd (10u) op tijd thuis te zijn. Wat een ellende voor het arme vrouwtje. We hebben haar opgepikt bij het Mental Hospital en ze heeft ons naar haar huis gebracht. Opvallend was dat Muslim amper gehuild heeft. De keren daarvoor dat we hem gezien hadden bij Mnasi Moja en ons thuis, was het continue piepen en huilen. Nu niet. Het was duidelijk dat Muslim onderweg teveel prikkels op doet en hij dit allemaal niet kan handelen. We hebben verschillende soorten excercise gedaan en wat bleek; Muslim kan zijn hoofd aardig goed gebruiken. Genoeg werk aan de winkel, maar duidelijk is geworden dat hij in zijn thuissituatie beter bij kan leren dan dat er met dat kind eerst twee uur gereisd moet worden. Moeder heeft ondertussen veel verteld over haar situatie. Haar man heeft nog 4 andere vrouwen, met in totaal 9 kinderen. Mama Muslim is de laatste vrouw en zij heeft vier kinderen, waarvan één baby van twee maanden. De baby kregen wij ook in ons handen geduwd, maar het kleintje had het niet zo op Mzungu’s en ze was niet meer stil te krijgen. Daarom het kleintje maar aan Saleh gegeven die na een paar gekke bekken het kind meteen stil had. Mama Muslim had zelfs heerlijke broodjes voor ons geregeld, wat een schat!

Dinsdagmiddag is Zamda weer gekomen. Onze kleine wervelwind voelt zich steeds meer thuis en kan zeer bepalend aanwezig zijn. We hebben haar deze week nog wat laten doen, maar vanaf komende week gaan we gericht aan de slag en gaan wij wat meer de lijn bepalen. Na dinsdag kwam Zamda echter niet meer opdagen. We dachten dat ze misschien ziek was. Moeder had ons nummer niet om het te kunnen laten weten. Toen op vrijdag Idrisa en zijn broer langskwamen, vertelde broer Idrisa dat Zamda langs hem woont. Hanne en Leyla zijn met hem mee gegaan, omdat we ook de palmbladeren voor ons afdak wilden kopen. De moeder van Idrisa maakt deze dus de dames hebben deze bij hen besteld, zodat we meteen de ouders van onze kinderen steunen. Mama Zamda vertelde dat het schoolrooster veranderd was. Owja, dat hadden we kunnen bedenken. Vanaf de 1e van iedere maand veeranderen de lessen van de ochtend naar de middag of andersom. Zamda heeft nu voortaan in de middag les en daarom komt ze vanaf 7 april tussen 9.00 en 11.00 naar ons toe.

Dinsdag op woensdag nacht was het dan zover om afscheid te nemen van onze eerste vrijwilliger Gerda. We zijn allemaal half nacht opgestaan om Gerda gedag te zeggen. Best moeilijk, aangezien je met zijn allen hier begonnen bent. Gerda als je dit leest, bedankt voor alles!!

Papa en mama Lotte zijn deze week op vakantie geweest voor Lotte. Super voor haar! Ze hebben een bezoek gebracht aan ons project, erg leuk!

Verder hebben zich afgelopen week nog wat bijzondere gebeurtenissen gepasseerd.

Halverwege vorige week kwam ons ter oren dat een buurtgenoot van Saleh, Macho was opengesneden op de Darajani. Hij wou sigaretten kopen en zou 100 shilling te weinig hebben betaald waarna de verkoper een mes had gepakt en Macho zijn buik opengesneden had. Hij is met gillende sirenes naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis gebracht waar in de eerste instantie gevreesd werd voor zijn leven. Nu gaat het naar omstandigheden goed met hem, gelukkig. Het verhaal wat de rondte gaat, is dat het om drugs ging, maar dat wordt natuurlijk van alle kanten ontkent.

Verder is onze Swahili leraar niet op komen dagen afgelopen week. Lekker dan. Toen ik hem een bericht stuurde vertelde de beste man dat hij ziek was. Tja, was fijn geweest als je dat even had gesmst, aangezien we nu twee uur op de beste man gewacht hadden.

De benzine.. op Nu.nl heb ik er wat over gelezen, maar het is dus echt waar. Wat een bak ellende. Met de verkiezingen in het vooruitzicht gaat de overheid hier ook daadwerkelijk aan het werk. Geloof het of niet. Hun idee is om de benzineprijzen te verlagen. Je betaalde zo’n 50 cent voor een liter benzine. De petrol bedrijven zijn het er hier natuurlijk niet mee eens, dus die hebben alle petrol stopgezet, waardoor men ooit 10 benzinestations af moest voordat je benzine gevonden had. En aangezien iedereen hier op een meer dan lege tank rijdt en pas benzine tankt wanneer ze een klein beetje geld hebben, leidde dit dus tot grote ellende. Uiteindelijk gingen de petrol bedrijven weer benzine leveren, maar dan voor 5000 shilling per liter, namelijk 2,5 euro. Onbetaalbaar natuurlijk voor dat volk hier.

Op zaterdag was het zo ver, de fullmoon party waar we allemaal naar hadden uitgekeken. We zouden met 9 man gaan: alle vrijwilligers, Lotte en Cassim, Saleh, Fabil en ik. We hadden plan A en zoals dat hier altijd moet uiteraard ook een plan B. Plan A was een goedkope daladala te huren. Plan B was met de taxi. Saleh zou een daladala gaan huren want hij had wel een vriend die die één had.

Uiteindelijk bleek het broertje van Saleh vast te zitten op het politiebureau nadat hij van een of andere kerel een motor had gekocht die achteraf gestolen bleek te zijn. Voor 100.000 shilling was broerlief vrij te kopen, dus onze Saleh is de halve dag bezig geweest om geld bij elkaar te sprokkelen. Om 19u kregen we uiteindelijk het verlossende telefoontje dat er voor ons een daladala was geregeld die ons om 21u op kwam halen. 21u werd natuurlijk 22.30 uur want de daladala chauf bleek ineens ontzettend ziek dus moest er last last last minute nog wat anders geregeld worden. Om half 1 ’s nachts waren we dan eindelijk binnen bij de full moon waar we net een klein dansje hadden kunnen doen omdat we een half uur moesten wachten bij de bar totdat de elektriciteit uitviel. Niet zo’n probleem, hup de generator aan. Echter de generator had ook een klein mankement waardoor de hele party letterlijk in het water viel toen het ook nog eens begon te regenen. Om 2u was het dus al aardig gedaan. Om een uur of 4 dan toch maar naar huis gegaan, waar we om 5.30 thuis waren. Toen bleek er geen water meer te zijn dus hebben Fabil en ik nog tot 6.30 buiten gewacht om de waterpomp weer uit te kunnen zetten om de tank te kunnen vullen. Best mooie zonsopkomst hier, trouwens ;)

De beste jongen kon echter maar een uurtje slapen omdat ik hem de hele zaterdag van zijn werk afgehouden had. Echter om 10u hem toch maar wakker gemaakt. Beetje moe.

Op zondag heb ik Hanne’s paaseitjes verstopt ivm pasen, en zijn Krista en ik daarna naar town gegaan. Afgelopen maandag heerlijk een dagje vertoeft in Paje.

Gisteren weer begonnen aan een nieuwe werkweek, waarover volgende week weer een blogbericht!